Vandaag, vrijdag 17 januari 2025, stond het gesprek gepland met de oncoloog voor de hormoontherapie. Ik moest vroeg het bed uit want we werden er al om 9 uur verwacht. Geen wandeling op de loopband dus vandaag. Na een ontbijt shake gingen we op pad. Wederom was het mistig vandaag buiten en hadden we geen mooie polder uitzicht. Ik vond het wel passen bij deze dag; bestemming onbekend want niet te zien!
Zoals altijd keurig op tijd op de parkeerplaats waar het nog erg rustig was. Na de bekende wandeling over de parkeerplek en aanmelding bij de zuil mochten we V2.0 volgen deze keer. Hier waren we nog niet eerder geweest. Bij V2.0 ons weer aangemeld en we mochten door naar wachtkamer 60 deze x. Op de een of andere wijze vond ik het geen prettige gang/afdeling hier; de sfeer was wat bedrukt de wachtkamers klein en saai. Maar goed we hebben het er mee te doen. Het was lang wachten en bij elke witte jas of dame (ik had de naam even opgezocht zodat ik wist dat het een vrouw was) dacht ik nu mogen wij. Om 7 over 9 was het dan eindelijk zo ver en mochten we naar binnen.
Het was een saai en kil kantoor want mij betreft mag deze afdeling en de ruimten wel een opknapbeurt hebben. Het gewoon wat warmer aankleden maar goed wie ben ik…….Gelijk aangegeven dat ik het gesprek graag wil opnemen en dat was akkoord als ik het alleen voor privé gebruikte. Op de vraag hoe het nu gaat aangegeven dat ik nog erg moe ben door het slechte slapen. Op mijn rechter zij liggen lukt nog, ik probeer het wel even elke nacht als ik weer eens plafonddienst heb maar het is te pijnlijk nog. Blijft over op de rug en linker zijde. Rug slaper ben ik niet dus is het continue de linker zij en dat vinden schouder en heup niet zo fijn. Ik lig dan ook regelmatig te woelen in mijn bed. Gelukkig slaapt manlief goed aan zijn gesnurk te horen en heeft hij weinig last van mijn gewiebel. De oncoloog checkte daarna nog even of het klopt dat ik in de overgang zit. Ik vertelde haar over mijn klachten vanaf september 2023 en de hormoonbehandeling die ik gevolgd heb vanuit de huisarts. Uiteraard ben ik met de hormoonbehandeling in november weer gestopt toen ik de diagnose borstkanker kreeg. Tot slot vroeg ze ook of die periode met klachten meespeelt nu met de komende behandeling. Ik heb daarop aangegeven dat ik veel gelezen heb ook over de bijwerkingen echter wil ik alles er aan doen om te zorgen dat de kanker niet meer terug komt. Ik heb namelijk ook gelezen dat de een meer klachten heeft dan de andere. Dat het soms ook de eerste periode heftig kan zijn qua bijwerkingen en dat het dan minder wordt. We gaan het zien…. Ik wil niks doen en dan achteraf moeten zeggen had ik maar………
Vervolgens vertelt de oncoloog mij over het risico programma wat ze gebruiken. In dit programma zitten duizenden vrouwen die borstkanker gehad hebben. In dit programma kunnen ze het een en ander berekenen aan cijfers wat het oplevert als je een bepaalde behandeling volgt. Ze voeren dan jouw gegevens in dit programma, leeftijd, type kanker, graad, etc. en dan komt er een berekening uit. Op basis hiervan zou je dan een keuze kunnen maken wat je wilt. Voor mij stond mijn keuze alvast ik wil er alles aan doen om te zorgen dat mogelijke slapende tumorcelletje of eentje die nog ergens aan het rondbanjeren niks meer kan veroorzaken. En ja niemand kan die 100% garantie geven dat weet ik maar in mijn ogen is iets beter dan niets.
De oncoloog vertelt ook dat stoppen met de medicatie of overgaan op andere medicatie altijd een optie is. De behandeling duurt in principe 5 jaar. De eerste helft van deze 5 jaar krijg ik tamoxifen en de andere helt een andere soort medicatie. Mocht dus ik teveel last hebben van de tamoxifen dan kan ik nog overstappen naar een ander merk of na de 2e soort medicatie en vice versa. Er is dus veel mogelijk. Daarnaast kan ik bijvoorbeeld tegen de bijwerkingen ook weer medicatie krijgen. Zo weet ik dat er bijvoorbeeld medicatie is tegen opvliegers. Nogmaals we gaan het zien wat het ons brengt. Wat ga ik dan krijgen.
Ik ga starten met adjuvante (aanvullende) endocriene (hormoon) therapie met als doel het voorkomen van afstandsmetastasen door het doden van eventueel aanwezige micrometastasen (metastasen is een ander woord voor uitzaaiingen). Ik ga eerst 2 a 3 jaar starten met Tamoxifen gevold daarna door een aromataseremmer voor 2 a 3 jaar. In totaal is deze therapie 5 jaar. Mocht het zo zijn dat ik de Tamoxifen echt niet kan verdragen ook een ander merk niet dan kan ik al overstappen op een aromataseremmer Anastrozol.
De bijwerkingen van de Tamoxifen kunnen zijn: opvliegers, iets verhoogde kans op trombose, andere smaak, duizelig, haarverandering, hoofdpijn, huidproblemen, maag-darmklachten, minder goed zien, pijn in spieren en gewrichten, schade aan zenuwen (neuropathie), vaginale klachten, vasthouden van vocht, veel zweten, veranderingen aan de baarmoeder of het baarmoeder slijmvlies met verlicht risico op baarmoederkanker, misselijk, na de overgang kans op botontkalking, lichte kans op longembolie
Nogmaals we gaan het zien. Bij de een neemt de klachten na een tijdje af, de andere stopt er na een x aantal weken/maanden mee, de andere heeft niet of nauwelijks last. Ondanks de verhalen die ik gelezen heb en de bijwerkingen ga ik het toch proberen. We gaan moedig vooruit naar de komende 2 weken met de bestralingen. De laatste stap waarbij we op en neer naar het ziekenhuis moeten. Daarna zullen de ziekenhuisbezoekjes rustiger worden. De hormoontherapie kan ik gewoon thuis doen; 1 pil per dag. Uiteraard volgen de komende jaren nog diverse controles echter de ritjes naar het ziekenhuis zullen echt minder worden.
Reactie plaatsen
Reacties
heftig allemaal, sterkte,!
Hoi Daan.
Wat een bijwerkingen hebben die medicijnen zeg, ik schrok ervan. Hoop dat je er niet al teveel last van krijgt. Waarom houdt je je sterk voor je kids? Zij mogen best weten dat je bang en verdrietig bent. Ook zij mogen je troosten, juist troost van je kids geeft je kracht om door te gaan. Heel veel sterkte voor jullie allemaal en hou je haaks meid.
Heel herkenbaar jouw verhaal. Bijna een kopie van m’n eigen verhaal. Mijn diagnose kreeg ik in juni. Verder zelfde tumorgrootte, 5 bestralingen, geen chemo, 5 jaar antihormoontherapie.
Heel veel succes met je vervolgtraject.